letanias da sardiña

morreu a sardiña a tristura nos come
a saudade do Masma finou estamos abraiados
o abrente torna a escuro trememos de medo
ai sardiña salerosa mira por nos
aí sardiña ventureira roga por nos
aí sardiña mística curanos a nós
aí sardiña soñadora ilumínanos
aí sardiña namorada contaxianos
aí sardiña ventureira convencenos

roga por nos sardiña do amor, da saudade,
reina do antroido, do desenfado, do troco,
e do baile, axúdanos a sair da:

melancolia levantanos
da tristura líbranos
dos malos políticos protéxenos
dos intransixentes líbranos
da ignorancia líbranos
da ignominia líbranos
da falta de luces protéxenos
da añoranza protéxenos

por ese amor que che fixo romper cas leis da
natureza o namorarte de Don Troito, polos
intres de felicidade dos que disfrutastedes xuntos,
PREGAMOSCHE que nos des a alegría, a frescura
e a fortaleza para esperar da festa de Don Carnal
néste Mondoñedo do noso amor.

QUE ASI SEXA